Banka Botërore: Gati gjysma e popullsisë së botës jeton me më pak se 6.85 dollarë në ditë

Në nivel global, rreth 1 miliard njerëz jetojnë me të ardhura midis 2.15 dhe 3.65 dollarë në ditë, ndërsa pothuajse gjysma e popullsisë së botës mbijeton me më pak se 6.85 dollarë në ditë

Sipas Bankës Botërore, pothuajse 700 milionë njerëz në mbarë botën klasifikohen si të tillë që jetojnë në varfëri ekstreme, duke mbijetuar me më pak se 2.15 dollarë në ditë për person, transmeton Anadolu.

OKB-ja shpalli 17 tetorin si Ditën Ndërkombëtare për Zhdukjen e Varfërisë në një rezolutë të miratuar më 22 dhjetor të vitit 1992.

Për çdo vit, OKB-ja organizon ngjarje dhe konferenca të ndryshme për të rritur ndërgjegjësimin global rreth varfërisë dhe për të mobilizuar përpjekjet ndërkombëtare për ta luftuar atë.

Tema e këtij viti për Ditën Ndërkombëtare për Zhdukjen e Varfërisë është dhënia fund e keqtrajtimit shoqëror dhe institucional duke siguruar respekt dhe mbështetje efektive për familjet.

Varfëria në rritje pas dekadash rënie

Sipas një raporti të OKB-së, varfëria ekstreme globale kishte rënë me shpejtësi nga viti 1990 deri në vitin 2019.

Megjithatë, pandemia COVID-19 dhe krizat që pasuan shkaktuan rritjen më të madhe globale të varfërisë për herë të parë në dekada. Që nga viti 2019, pothuajse asnjë përparim nuk është bërë drejt zhdukjes së varfërisë.

Pothuajse gjysma e popullsisë së botës, veçanërisht në rajone të tilla si Azia Jugore dhe Afrika sub-sahariane, jeton nën nivelet e mirëqenies ekonomike që do të konsideroheshin varfëri në shumë vende me të ardhura të larta dhe të mesme.

Në nivel global, rreth 1 miliard njerëz jetojnë me të ardhura midis 2.15 dhe 3.65 dollarë në ditë, ndërsa pothuajse gjysma e popullsisë së botës mbijeton me më pak se 6.85 dollarë në ditë.

8,5 për qind e popullsisë globale në varfëri ekstreme

Raporti global i varfërisë i Bankës Botërore për vitin 2024 vlerëson se rreth 8,5 për qind e popullsisë së botës jeton në varfëri ekstreme, që do të thotë se afër 700 milionë njerëz mbijetojnë me më pak se 2.15 dollarë në ditë për person.

Ata që jetojnë me më pak se ky prag klasifikohen si jashtëzakonisht të varfër.

Pavarësisht këtyre sfidave, Azia Lindore, Paqësori dhe Azia Jugore dallohen si rajonet që kanë bërë përparimin më të madh në uljen e varfërisë gjatë 25 viteve të fundit.

Duke parë përpara, parashikimet sugjerojnë se deri në vitin 2030, rreth 7,3 për qind e popullsisë globale do të jetojë ende në varfëri ekstreme, me vetëm 69 milionë njerëz që pritet të ngrihen mbi këtë prag.

Vendet më të varfra në botë, kryesisht në Afrikë

Sipas platformës mediatike online ‘Visual Capitalist’, e cila citoi të dhëna nga raporti i Fondit Monetar Ndërkombëtar (FMN) për Perspektivën Ekonomike Botërore, i publikuar në prill të vitit 2025, shumica e vendeve më të varfra në botë, të matura sipas prodhimit bruto të brendshëm bruto (PBB) për frymë, ndodhen në Afrikën sub-sahariane.

Sudani i Jugut renditet si vendi më i varfër në botë, me një PBB për frymë prej 251 dollarësh.

Pas tij vjen Jemeni, me 417 dollarë për frymë, që përfaqëson më të varfrit në Lindjen e Mesme. Burundi në Afrikën Lindore renditet i treti me 490 dollarë, ndërsa Republika Qendrore Afrikane vjen me 532 dollarë.

Vende të tjera në listë përfshijnë Malavin (580 dollarë), Madagaskarin (595 dollarë), Sudanin (625 dollarë), Mozambikun (663 dollarë), Republikën Demokratike të Kongos (743 dollarë) dhe Nigerin (751 dollarë), duke i bërë ato 10 vendet më të varfra në botë.

Përpjekjet e OKB-së për zhdukjen e varfërisë

Brenda kuadrit të Objektivave të Zhvillimit të Qëndrueshëm 2030, OKB thekson se zhdukja e të gjitha formave të varfërisë mbetet thelbësore për arritjen e zhvillimit të qëndrueshëm.

Organizata thekson nevojën që vendet në zhvillim të zbatojnë programe dhe politika të synuara që adresojnë varfërinë në të gjitha dimensionet e saj dhe të mobilizojnë burimet e nevojshme për këtë qëllim.

Deri në vitin 2030, OKB synon të sigurojë që këto vende të kenë qasje të barabartë në burimet ekonomike dhe natyrore, shërbimet themelore dhe të drejtat përmes krijimit të kornizave efektive të politikave kombëtare dhe rajonale./ AA